اول ماه می روز جهانی کارگر، نماد نبرد تاریخی- طبقاتی زنان و مردان کارگری است که چیزی برای از دست دادن جز زنجیرهای اسارت خویش ندارند. میلیون ها زن ومرد، دوشادوش یکدیگر علیه بی عدالتی، ظلم و تبعیض ناشی از نظام سرمایه داری می خروشند و صدای اعتراض خود را به گوش دیگر اقشار و طبقات جامعه می رسانند و به سردمداران سرمایه خاطر نشان می سازند که امروز زمان پایان بخشیدن به این نابرابری و "فردا از آن زنان و مردان زحمتکش است". اول ماه می، روز اعلام اتحاد و همبستگی سایر جنبش های اجتماعی به ویژه جنبش زنان با آرمان ها و اهداف مبارزه طبقاتی و در راس آن جنبش کارگری است.
از آنجا که آزادی به معیشت وابسته است.
از آنجا که کسب استقلال اقتصادی شرط آزادی زنان است.
از آنجا که استقرار دموکراسی و تعمیق آن ملازم همبستگی جنبش های اجتماعی است.
از آنجا که مبارزه با سه معضل بنیادین زنان یعنی فقر زنانه، بیکاری زنانه و آسیب های اجتماعی که در چارچوب مبارزه و مطالبات اقتصادی می گنجند و پیگیری مطالبات اقتصادی بی پیوند با جنبش کارگری ناممکن است.
از آنجا که جنبش ها برای پیشرفت خود ناگزیر از تکیه بر حلقه اتصال خود با سایر جنبش ها هستند و حلقه اتصال جنبش زنان و جنبش کارگری زنان کارگر و زنان خانواده های کارگری است.
از آنجا که ستم بر زنان و ستم بر کارگران دارای ریشه های مشترک یعنی تقسیم کار، مالکیت و استثمار می باشد.
از همین رو جنبش زنان به لحاظ تاریخی در پیوند با جنبش کارگری شکل گرفته است و لاجرم در همه حال اتحاد جنبش زنان و جنبش کارگری امری است ضروری چرا که رهایی زنان در گروی رهایی کارگران و رهایی کارگران بدون مبارزات زنان و رهایی آنان ممکن نیست. باید خاطر نشان کرد این اتحاد یک سویه نیست و باید از همبستگی جنبش زنان و جنبش کارگری سخن گفت؛ از همبستگی ای که در آن حمایت متقابل صورت می گیرد و جنبش ها در عین اتحاد دارای استقلال نسبی نیز هستند.
ما جمعی از فعالین جنبش رهایی زنان هم صدا با سایر همرزمانمان در جنبش کارگری خواهان برآوردن مطالبات بر حق زنان طبقه کارگر و زحمت کش به شرح زیر هستیم:
- تعیین حداقل دستمزد با در نظر گرفتن بالاترین سطح معیارهای اقتصادی و پرداختن آن بدون اعمال تبعیض جنسیتی به گونه ای که متضمن برخورداری از زندگی ای توام با رفاه و آسایش برای تمامی کارگران باشد.
- تغییر کلیه قوانین تبعیض آمیز با تاکید و توجه به زنان طبقه کارگر و شاغل در مشاغل پست و حاشیه ای، به عنوان یکی از آسیب پذیرترین اقشار جامعه در نظام سرمایه داری و به ویژه در دوره بحران کنونی سرمایه داری:
· لغو کلیه قوانین و قراردادهایی که سبب تشدید ظلم و استثمار و بی حقوقی کارگران می شود نظیر قراردادهای موقت، سفید امضا و...
· تغییر قانون کار و شمولیت آن بر کارگاه های کوچک و کارهای تولیدی خانگی
· تعیین دقیق مشاغل سخت برای زنان
· برخورداری زنان از حق عائله مندی
· لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز در رابطه با استخدام، شرایط کار و ارتقای شغلی از جمله منع اخراج زنان باردار
· پرداخت مقرری برای کار خانگی زنان توسط دولت و تاسیس موسسات خدماتی ویژه و رایگان به منظور کاهش بار کار خانگی زنان از قبیل رختشوی خانه و مهد کودک و ...
- امحای کلیه مظاهر فرهنگی و آموزشی که موجب زن زدایی از بازاز کار و تقویت شکاف جنسیتی در مشاغل مختلف می شود از جمله:
· لغو سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاهها
· حذف کلیه کلیشه های جنسیتی که مبلغ " جای زنان در خانه است " از کتب درسی، سریالهای تلوزیونی، تبلیغات و ...
_ آزادی ایجاد تشکلهای کارگری در محیط کار و نیز تشکل هل و انجمن های محل زیست.
_ سازمان دهی تن فروشان (کارگران جنسی) از طریق دولت با نظارت سازمانهای مردم نهاد در جهت توانمند سازی آنان برای بازگشت به زندگی عادی.
_ و در آخر همبستگی و حمایت خود را با مبارزات معلمان و پرستان اعلام کرده و خواهان تحقق خواستهای برحق آنان هستیم.
تمامی زنان کارگر، زنان فقیر، زنان زحمتکش، زنان خانواده های کارگری، زنان بی کار اقشار متوسط رو به پایین با تلفیق تشکل های محل کار و انواع تشکل های محل زیست، همچنین با ترکیب سیاست های پیشروی نرم و سیاست های انقلابی و رادیکال بر اساس شرایط اجتماعی و سیاسی هر دوره حول خواست های عنوان شده می توانند متحد شوند و در اتحاد با سایر جنبش های برابری طلب افقی نو در جنبش زنان و جنبش کارگری بگشایند.
در این راستا ما جمعی از فعالین جنبش سوسیالیستی براین باوریم که اولویت و ضرورت مبارزه اجتماعی در شرایط کنونی اتحاد و همگرایی فعالین چپ جنبش زنان و کارگران بر محوریت مطالبات طرح شده را می طلبد تا در نهایت زمینه و امکان تشکیل حزب فراگیر سوسیالیستی که تمامی مطالبات و خواسته های زنان و مردان طبقات محروم و زحمتکش برای تغییر مناسبات اقتصادی- اجتماعی جامعه را در دستور کار مبارزاتی خود قرار می دهد فراهم شود.
از آنجا که آزادی به معیشت وابسته است.
از آنجا که کسب استقلال اقتصادی شرط آزادی زنان است.
از آنجا که استقرار دموکراسی و تعمیق آن ملازم همبستگی جنبش های اجتماعی است.
از آنجا که مبارزه با سه معضل بنیادین زنان یعنی فقر زنانه، بیکاری زنانه و آسیب های اجتماعی که در چارچوب مبارزه و مطالبات اقتصادی می گنجند و پیگیری مطالبات اقتصادی بی پیوند با جنبش کارگری ناممکن است.
از آنجا که جنبش ها برای پیشرفت خود ناگزیر از تکیه بر حلقه اتصال خود با سایر جنبش ها هستند و حلقه اتصال جنبش زنان و جنبش کارگری زنان کارگر و زنان خانواده های کارگری است.
از آنجا که ستم بر زنان و ستم بر کارگران دارای ریشه های مشترک یعنی تقسیم کار، مالکیت و استثمار می باشد.
از همین رو جنبش زنان به لحاظ تاریخی در پیوند با جنبش کارگری شکل گرفته است و لاجرم در همه حال اتحاد جنبش زنان و جنبش کارگری امری است ضروری چرا که رهایی زنان در گروی رهایی کارگران و رهایی کارگران بدون مبارزات زنان و رهایی آنان ممکن نیست. باید خاطر نشان کرد این اتحاد یک سویه نیست و باید از همبستگی جنبش زنان و جنبش کارگری سخن گفت؛ از همبستگی ای که در آن حمایت متقابل صورت می گیرد و جنبش ها در عین اتحاد دارای استقلال نسبی نیز هستند.
ما جمعی از فعالین جنبش رهایی زنان هم صدا با سایر همرزمانمان در جنبش کارگری خواهان برآوردن مطالبات بر حق زنان طبقه کارگر و زحمت کش به شرح زیر هستیم:
- تعیین حداقل دستمزد با در نظر گرفتن بالاترین سطح معیارهای اقتصادی و پرداختن آن بدون اعمال تبعیض جنسیتی به گونه ای که متضمن برخورداری از زندگی ای توام با رفاه و آسایش برای تمامی کارگران باشد.
- تغییر کلیه قوانین تبعیض آمیز با تاکید و توجه به زنان طبقه کارگر و شاغل در مشاغل پست و حاشیه ای، به عنوان یکی از آسیب پذیرترین اقشار جامعه در نظام سرمایه داری و به ویژه در دوره بحران کنونی سرمایه داری:
· لغو کلیه قوانین و قراردادهایی که سبب تشدید ظلم و استثمار و بی حقوقی کارگران می شود نظیر قراردادهای موقت، سفید امضا و...
· تغییر قانون کار و شمولیت آن بر کارگاه های کوچک و کارهای تولیدی خانگی
· تعیین دقیق مشاغل سخت برای زنان
· برخورداری زنان از حق عائله مندی
· لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز در رابطه با استخدام، شرایط کار و ارتقای شغلی از جمله منع اخراج زنان باردار
· پرداخت مقرری برای کار خانگی زنان توسط دولت و تاسیس موسسات خدماتی ویژه و رایگان به منظور کاهش بار کار خانگی زنان از قبیل رختشوی خانه و مهد کودک و ...
- امحای کلیه مظاهر فرهنگی و آموزشی که موجب زن زدایی از بازاز کار و تقویت شکاف جنسیتی در مشاغل مختلف می شود از جمله:
· لغو سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاهها
· حذف کلیه کلیشه های جنسیتی که مبلغ " جای زنان در خانه است " از کتب درسی، سریالهای تلوزیونی، تبلیغات و ...
_ آزادی ایجاد تشکلهای کارگری در محیط کار و نیز تشکل هل و انجمن های محل زیست.
_ سازمان دهی تن فروشان (کارگران جنسی) از طریق دولت با نظارت سازمانهای مردم نهاد در جهت توانمند سازی آنان برای بازگشت به زندگی عادی.
_ و در آخر همبستگی و حمایت خود را با مبارزات معلمان و پرستان اعلام کرده و خواهان تحقق خواستهای برحق آنان هستیم.
تمامی زنان کارگر، زنان فقیر، زنان زحمتکش، زنان خانواده های کارگری، زنان بی کار اقشار متوسط رو به پایین با تلفیق تشکل های محل کار و انواع تشکل های محل زیست، همچنین با ترکیب سیاست های پیشروی نرم و سیاست های انقلابی و رادیکال بر اساس شرایط اجتماعی و سیاسی هر دوره حول خواست های عنوان شده می توانند متحد شوند و در اتحاد با سایر جنبش های برابری طلب افقی نو در جنبش زنان و جنبش کارگری بگشایند.
در این راستا ما جمعی از فعالین جنبش سوسیالیستی براین باوریم که اولویت و ضرورت مبارزه اجتماعی در شرایط کنونی اتحاد و همگرایی فعالین چپ جنبش زنان و کارگران بر محوریت مطالبات طرح شده را می طلبد تا در نهایت زمینه و امکان تشکیل حزب فراگیر سوسیالیستی که تمامی مطالبات و خواسته های زنان و مردان طبقات محروم و زحمتکش برای تغییر مناسبات اقتصادی- اجتماعی جامعه را در دستور کار مبارزاتی خود قرار می دهد فراهم شود.
رزا (رهایی زنان ایران)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر